Η ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος, πιο γνωστή ως ICSI, είναι μια τεχνική που περιλαμβάνει την τοποθέτηση ενός σπερματοζωαρίου στον πυρήνα ενός ωαρίου.

Χρησιμοποιείται σε σοβαρές περιπτώσεις αντρικής υπογονιμότητας (π.χ. πολύ χαμηλή κινητικότητα) ή σε επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η ίδια με εκείνη της κλασικής εξωσωματικής γονιμοποίησης. Αρχικά η γυναίκα υφίσταται ελεγχόμενη διέγερση των ωοθηκών.

Το επόμενο βήμα είναι η λήψη των ωαρίων από τις ωοθήκες, με τη χρήση αναρρόφησης και τη καθοδήγηση υπερηχογραφικού ελέγχου. Η διαδικασία λήψης των ωαρίων (ωοληψία) πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία.

Τα σπερματοζωάρια του συντρόφου υποβάλλονται ειδική επεξεργασία. Στη συνέχεια, γίνεται επιλογή ενός μόνο σπερματοζωαρίου, το οποίο εγχέεται απευθείας στον πυρήνα του ωαρίου μέσα σε καλλιεργητικό υγρό. Τα ωάρια ελέγχονται αργότερα για να διαπιστωθεί αν γονιμοποιήθηκαν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία εμβρύων.

Τα έμβρυα παρακολουθούνται προσεχτικά για 2 έως 5 ημέρες. Αυτό μας επιτρέπει να επιλέξουμε εκείνα με την καλύτερη ανάπτυξη, πριν την τοποθέτηση στην μήτρα.

Η εμβρυομεταφορά πραγματοποιείται την 2^η έως 5^η ημέρα. Σύμφωνα με τον νόμο επιτρέπεται η τοποθέτηση μέχρι και δύο (2) εμβρύων.

Τα έμβρυα που απομένουν καταψύχονται για μελλοντική χρήση.

Τα ποσοστά γονιμοποίησης και επίτευξης εγκυμοσύνης με τη μέθοδο ICSI είναι συγκρίσιμα με εκείνα που παρατηρούνται σε ζευγάρια που ακολουθούν τη διαδικασία της κλασικής εξωσωματικής γονιμοποίησης.