Ο καρκίνος του ενδομητρίου είναι η πιο συχνή κακοήθης πάθηση του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Η πιθανότητα που έχει μια γυναίκα στην Ελλάδα να αναπτύξει καρκίνο του ενδομητρίου είναι περίπου 1,5%.

Προσβάλλει κυρίως γυναίκες στην εμμηνόπαυση και η πιθανότητα εμφάνισής του αυξάνει με την πρόοδο της ηλικίας. Αυτό συμβαίνει επειδή στην αναπαραγωγική ηλικία οι ορμονικές αλλαγές (εναλλαγή οιστρογόνων και προγεστερόνης) προστατεύουν το ενδομήτριο από την ανάπτυξη καρκίνου του ενδομητρίου. Πλησιάζοντας στην εμμηνόπαυση, υπάρχουν ορμονικές διαταραχές. Η συνεχής επίδραση των οιστρογόνων στο ενδομήτριο (χωρίς την προστασία της προγεστερόνης) οδηγεί στην ανάπτυξη αρχικά υπερπλασίας και στη συνέχεια καρκίνου του ενδομητρίου.

Καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων, όπως η παχυσαρκία, η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης και η έλλειψη τακτικής ωορρηξίας, προδιαθέτουν στην εμφάνιση του καρκίνου του ενδομητρίου. Επίσης, προδιαθεσικούς παράγοντες αποτελούν το οικογενειακό ιστορικό, η υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης.

Η κολπική αιμορραγία πριν ή μετά την εμμηνόπαυση αποτελεί το πρώτο σύμπτωμα της νόσου. Η πιθανότητα καρκίνου του ενδομητρίου σε περιπτώσεις μητρορραγίας στην εμμηνόπαυση πλησιάζει το 10%. Στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες εμφανίζονται συνήθως διαταραχές κύκλου του τύπου της μηνορραγίας. Σε περιπτώσεις προχωρημένης νόσου, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα, όπως απώλεια βάρους και πυελικό άλγος.

Η γυναικολογική εξέταση και κυρίως το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα βοηθούν στην πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του ενδομητρίου. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να αποκλειστούν άλλες αιτίες κολπικής αιμορραγίας. Η ιστολογική διερεύνηση κρίνεται απαραίτητη σε κάθε γυναίκα άνω των 40 ετών που προσέρχεται με κολπική αιμορραγία. Μια ακριβέστατη μέθοδο απεικόνισης της ενδομήτριας κοιλότητας αποτελεί η υστεροσκόπηση, η οποία όμως απαιτεί νάρκωση.

Η θεραπεία του καρκίνου του ενδομητρίου είναι χειρουργική (ολική υστερεκτομή με τα εξαρτήματα). Σε ορισμένες περιπτώσεις η επέμβαση συμπληρώνεται με την αφαίρεση λεμφαδένων πυέλου και αορτής. Σε πιο προχωρημένη νόσο κρίνεται απαραίτητη η συμπληρωματική χημειοθεραπεία.

Ο καρκίνος του ενδομητρίου έχει συνήθως καλή πρόγνωση, αφού τις περισσότερες φορές η διάγνωση γίνεται σε αρχικά στάδια και επομένως η θεραπεία είναι πολύ αποτελεσματική.